Nastały czasy, w których możemy się przekonać w jaki sposób działa w warunkach neoliberalnego, globalistycznego oraz imperialistycznego kapitalizmu system zbiorowego zarządzania przedsiębiorstwami. Wszystkie te wielkie koncerny ponadnarodowe są instytucjami opartymi na centralnym planowaniu. Zarządzają nimi niewielkie grupy ludzi z wyższych szczebli scentralizowanych zarządów. Nie obchodzą ich zbytnio reguły wolnego rynku i wręcz zabrania im się je stosować na codzień. Nie widzą najmniejszego powodu, aby zaopatrywać się we wszystko co trzeba do prowadzenia działalności gospodarczej ze źródeł zewnętrznych; nie porównują cen ani kosztów transportu. Zamiast tego regularnie zaopatrują się w towary i usługi pochodzące z ich własnych oddziałów.
Nie poddają się regułom wolnego rynku, ale dyktują swoje własne reguły gry rynkom i rządom. Te koncerny zrobiły kupę złomu z amerykańskiego przemysłu motoryzacyjnego, oddały na złom większość przemysłu w Polsce i innych krajach Europy wschodniej, w tym w Niemczech wschodnich i właśnie przymierzają się do przerobienia na złom najważniejszych galęzi przemysłu w całym świecie zachodnim. W obliczu tej światowej tragedii mamy obowiązek odkryć na nowo model Oskara Langego – socjalizm rynkowy.
(Doprowadzony do żalosnego stanu samochód marki Ford. Zdjęcie autora artykułu.)
Jeszcze przed pierwszą wojną światową dwaj francuscy ekonomiści pracujący w Szwajcarii: Leon Walras i Wilfred Pareto, dokonali przełomowych odkryć naukowych w dziedzinie wyliczeń rachunku ekonomicznego tzn. warunków opłacalności działalności gospodarczej. Walras odkrył prawo malejącej użyteczności krańcowej, mające decydujący wpływ na kształtowanie cen poszczególnych towarów, a dotyczące też tego jak kształtuje się popyt.
Uczniem i kontynuatorem Walrasa na uniwersytecie w Lozannie był Wilfred Pareto, który opracował niezwykłą teorię całkowitej równowagi gospodarczej
Osiągnięcia tego profesora były ogromne i ogromnie ważne. Opracował ogółem pięć nowych teorii ekonomicznych. Doszedł do tego przetwarzając ogromną ilość danych statystycznych dotyczących produkcji, kupna i sprzedaży różnych towarów oraz dochodów ludności. Wraz ze swoimi asystentami posługiwał się do tego celu arytmometrami, kompometrami (kalkulatorami mechanicznymi) oraz specjalnymi maszynami do pisania. Wyniki tych obliczeń przedstawił w postaci wielu tabel i wzorów matematycznych.
Wysunął hipotezę, że zastosowanie jego teorii w gospodarce narodowej przekształci kraj, którego rząd tego dokona, w wielkie mocarstwo ekonomiczne
Hipotezę tę określa się jako paretiańską wydajność ekonomiczną. W ostatnich latach swego życia Pareto zainteresował się historią i socjologią. Również w tych dziedzinach oparł się o ciekawe źródła w postaci statystyki podatkowej z kilku miast Europy Zachodniej, a także Ameryki Południowej. Opracował wyniki z kilku stuleci i... Był wstrząśnięty i rozgoryczony swoimi odkryciami.
Doszedł do wniosku, że większość ludzi to osoby okrutne i zadufane w sobie, które zamiast współczuć bliźnim są gotowe zdobywać bogactwa i robić karierę po trupach
Odnośnie społeczno-gospodarczej strony rozwoju państwa i cywilizacji Pareto uznał, że postęp w dziedzinie stosunków społecznych to złudzenie, a demokracja to oszustwo, które musi doprowadzić do katastrofy. Jego zdaniem ludzie dzielą się na pasterzy (elitę rządzącą), psy (policję i wojsko, służby specjalne) oraz niemoralne i prymitywne bydło.
Państwem powinien rządzić jeden człowiek, władca albo dyktator – twardy i bezwzględny zamordysta, który zapewnia porządek i bezpieczeństwo, a potem popycha swój kraj kopniakami do przodu
Właściwie rzecz biorąc, cały czas rządzi jakaś arystokracja, która jest obrzydliwie bogata i nie dba o zwykłych ludzi. Mimo że ci ostatni też są źli i okrutni, muszą mieć zapewnione znośne warunki pracy i życia. Po prostu dlatego, że to na nich opiera się cała reszta społeczeństwa. To oni płacą największe sumy do skarbu państwa. Jeżeli zaczną wymierać z głodu i chłodu, jeżeli nie będzie dla nich pracy, państwo zginie.
Dlatego co jakiś czas dochodzi do rewolucji. Dotychczasowa elita pieniądza i władzy zostaje wywłaszczona, niekiedy również wymordowana, a warunki życia zwykłych ludzi ulegają poprawie
W tym celu musi pojawić się radykalny ruch polityczny, który obali nie dbających wystarczająco dobrze o bydło pasterzy i zajmie ich miejsce. Im bardziej będzie bezwzględny i brutalny tym dłużej potrwa nowy, lepszy porządek.
Jednym ze studentów uczęszczających na wykłady profesora Pareto był Benito Mussolini
W następnych latach wprowadził w czyn tak ekonomiczne jak społeczno-polityczne teorie swojego mistrza. Włochy szybko wyszły z trudności wewnętrznych i zaczęły rosnąć w siłę oraz zwiększać swój dobrobyt.
Jaki zatem błąd popełnili przywódcy faszystowscy, że stracili życie i władzę?
Nie da się ukryć, że w okresie międzywojennym obaj faszystowscy dyktatorzy uwolnili swoje kraje od braku bezpieczeństwa, masowego bezrobocia i strajków. Pod ich rządami nastąpiło pełne zatrudnienie, a nawet pojawił się dobrobyt ogółu. Tak Niemcy jak Włochy stały się znowu wielkimi mocarstwami, które budziły podziw albo niechętny respekt reszty świata. Dlaczego zatem ich eksperyment się nie udał? Czy winny temu był jakiś spisek przeciwko nim, który doprowadził do niepotrzebnej drugiej wojny światowej?
Faszyzm wychodził z kilku błędnych założeń
Przede wszystkim należy za takowe uznać przekonanie, że każdą przeszkodę można usunąć stosując siłę i bezwzględność. Faszysci nie rozumieli, że w wielu sprawach lepiej uzbroić się w cierpliwość i starać się zyskać na czasie. Nie pojęli mądrości Juliusza Cezara: zwycięzcy przystoi wspaniałomyślność. Także innej mądrości starożytnych Rzymian; układów należy dotrzymywać. Starali się zastraszyć i zmusić do posłuchu przy pomocy brutalnych i prymitywnych prześladowań całe narody. W ten sposób w końcu zjednoczyli wszystkich swoich wrogów przeciwko sobie.
Czy obecny kapitalizm globalistyczny nie przypomina aby faszyzmu?
Podobnie jak tamten ustrój nie zna strachu, wstydu i współczucia. Działalność dobroczynna zamienia się w nim w bezczelną reklamę podejmujących ją osób fizycznych i prawnych. Globaliści i koncerny ponadnarodowe prowadzą swoją politykę po dyktatorsku, bezwzględnie odbierając normalne życie innym ludziom. Podobnie jak reżimy faszystowskie, globalizm sprawnie wykorzystuje naukę, technikę i środki propagandy aby oszukiwać lud i prowadzić go na zatracenie, Sprawnie i wydajnie zarządza, ale zamiast czekać na odpowiednią chwilę wprowadza swoje plany w czyn w pośpiechu, gardząc cierpliwością i umiarkowaniem.
Globaliści uważają zwykłych ludzi za bydło, a siebie za wyłącznych właścicieli tego bydła, którym wolno z nim robić wszystko co im się spodoba
Oskar Lange, który doskonale znał tak teorie ekonomiczne jak społeczne Wilfreda Pareto, trafnie przewidział coraz bardziej nieludzkie wersje kapitalizmu. Zarazem rozumiał ogromne znaczenie jego teorii ekonomicznych. Już jako dorastający chłopiec, dotknięty strasznym nieszczęściem nieuleczalnego uszkodzenia płuc i czekania na przedwczesną śmierć zaczął współczuć ludziom dotkniętym biedą i niedożywieniem. Był dobrym geniuszem, który chciał ratować zwykłych ludzi. Postanowił wykorzystać osiągnięcia naukowe zgorzkniałego, gardzącego "bydłem" starca, aby opracować teorię wydolnego gospodarczo ustroju socjalistycznego. Ta teoria ekonomiczna została przedstawiona światu w czasie gdy faszyzm wydawał się niezwyciężony. Obecnie zyskuje coraz bardziej na aktualności. Przedstawimy ją w następnym odcinku tego cyklu.
No comments:
Post a Comment