Planowy deficyt budżetowy i spirala zadłużenia – broń masowego rażenia

Toksyczne długi! Ratuj się kto może!

W zrównoważonym budżecie państwa dochody tego budżetu są zgodne z wydatkami rządu, w wyniku czego saldo budżetowe wynosi zero. W tym przypadku inwestycje dokonywane przez państwo są makroekonomicznie równoważne prywatnym oszczędnościom. Oznacza to, że inwestycje są finansowane z pieniędzy uzyskanych z poprzedniej nadwyżki budżetowej, gdy dochody budżetu państwa były większe niż wydatki. Ten scenariusz można jeszcze poprawić, jeśli dochody budżetu państwa nie obejmują pożyczek. Oczywiście, jeżeli poprzednie rządy nie zaciągnęły żadnych długów, wówczas w żadnym wypadku nie jest konieczne uwzględnianie obsługi zadłużenia w bieżącym budżecie państwa.

Coś takiego już się kiedyś wydarzyło? Owszem, z całą pewnością!

Z pewnością tak, a mam na myśli rządy Adenauera, Erhardta, Kiesingera i Brandta w Republice Federalnej Niemiec (1949-1974). Zarazem był to czas największego wzrostu gospodarczego w całej niemieckiej historii. Co godne uwagi, nawet tak zwana (w RFN) strefa (radziecka strefa okupacyjna - NRD) była w stanie dokonać w tym czasie niewielkiego cudu gospodarczego, zanim przemysł zabawkarski,który wygrał pokój po przegranej wojnie, został bez ceregieli upaństwowiony w imię ideologii zamkniętej (na fakty i zdrowy rozsądek).

Deficyt budżetowy: jeśli wydatki publiczne przekraczają dochody władz politycznych, budżet określa się jako deficytowy

Większość obecnych międzynarodowych połączonych deficytów budżetowych nie wynika z niskich dochodów ani przesadnie niskich podatków, ale z pierwotnych, trwałych deficytów. To sprawdzalny fakt, że takie deficyty są planowane od samego początku przez rząd danego kraju.

Wystarczy podjąć wygodną dla rządu decyzję: wydatki przekroczą przychody w następnym budżecie państwa

No i proszę bardzo, jest już deficyt budżetowy! Deficyt budżetowy jest równoważny z zadłużeniem netto, ponieważ właśnie na poziomie deficytu potrzebne są nowe pożyczki, aby osiągnąć budżet formalnie zrównoważony. Wystarczy powtarzać to co roku i... Po kilku dekadach takiej marnotrawnej gospodarki pojawia się najwyższy poziom zadłużenia publicznego, jaki kiedykolwiek odnotowano, ponieważ chcąc zachować wypłacalność rząd z roku na rok zaciąga coraz więcej kredytów, co też rzeczywiście ma miejsce w większości krajów tzw. wolnego świata.

Kiedy państwo zaciąga kredyty, daje wierzycielom różne papiery wartościowe gwarantujące spłatę pożyczek. Oprocentowanie jest wypłacane od kwoty głównej, a harmonogram wypłat odsetek musi zostać uprzednio przedstawiony. W Ameryce Północnej kwota papierów wartościowych jest równa kwocie spłaty długu kosztem przyszłych pokoleń podatników. W Europie wszystko, co przynosi zysk, zostaje sprywatyzowane bez jakichkolwiek ceregieli.

W rezultacie całe społeczeństwo jest zmuszone płacić wygórowane odsetki i ponosić niesłychany ciężar spłat rat kapitałowych

W rezultacie rosną podatki i ceny, ale płace pozostają prawie takie same. Odbija się to w nieunikniony sposób na popycie wewnętrznym, a pogarszająca się sytuacja na rynkach zglobalizowanych (powszechne zduszenie popytu) hamuje eksport.

Jedynie w krótkim okresie i w ograniczonym zakresie może to zostać zrównoważone przez nowe inwestycje finansowane z długu, zwłaszcza na szczeblu samorządów regionów. Tyle że w końcu, w postaci coraz wyższych podatków i innych, wyjątkowo ujemnych skutków złych kredytów, pojawiają się tam także fatalne konsekwencje. Całe mniejsze i średnie miasta pustoszeją, ponieważ najbardziej aktywna i wydajna część ludności ratuje się uciekając do obcych krajów. W moim rodzinnym mieście Łodzi coraz mniej widzę młodych ludzi i dzieci, ale za to coraz więcej opuszczonych budynków. Jest oczywiste, że cała ta sytuacja umożliwia, a zarazem wymusza wielki ruch ludności z pustyń do Europy i Ameryki Północnej.

Ten korzystnie położony dom w Łodzi stał próżny przez dziesięć lat. Zaledwie parę kroków dalej można „podziwiać” cztery opuszczone domy.

Co jeszcze kryje się za tym i jak to wszystko rozumieć? Bez wątpienia tylko tak zwane rynki finansowe doskonale sobie radzą w takich warunkach. A my? Musimy znaleźć sposoby na ożywienie gospodarki bez zwiększania zadłużenia, w przeciwnym razie znikniemy z powierzchni ziemi. Jest to temat sam w sobie, a jednak można go wyjaśnić w miarę prosty sposób. Więc do zobaczenia wkrótce!